Lichaamsbewust zijn, of worden.
Ben jij je bewust van je lichaam? Van je houding? Van je ademhaling? Hoe je loopt? Of jij je schouders ontspant terwijl je achter te computer zit? Of jij je rug goed gebruikt tijdens het optillen van een krat met boodschappen?
Of wordt jij pas bewust van je houding op het moment dat je ergens last van krijgt?
Als je schouders zo gespannen zijn dat het constant zeurt? Dat iets optillen op een bepaalde manier moet gebeuren omdat het er anders in schiet?
Besef jij door dit te lezen dat je helemaal nooit door hebt wat je lichaam doet tenzij het zeer begint te doen?
Wat je antwoorden op deze vragen ook zijn: het is oké!
Maar nu we het er toch over hebben, misschien een goed idee om je er eens bewust van te worden? Je lichaam kan je namelijk ontzettend veel vertellen; als je er naar wilt luisteren. Wij zijn zo gewend om altijd maar door te gaan. Ook als het even niet lekker gaat, hup, schop onder de kont en doorgaan! Besef je goed dat jouw lichaam wel een heel leven lang mee moet. Zou best fijn zijn als we het grootste gedeelte daarvan pijnvrij door kunnen gaan, toch?
Ik vond het wel eens tijd om over dit thema een blog te schrijven. Ik werd namelijk pas bewust van mijn houding en lichaam toen ik met een andere manier van paardrijden begon. Opeens werd mij verteld dat paarden spiegelen en dat wat ik met mijn lichaam doe, mijn paard eigenlijk kopieert. Heel concreet: als ik scheef op mijn paard zit, kan ik nooit verwachten dat mijn paard recht loopt. Dus er was werk aan de winkel!
Het bewust worden van je lichaam heeft tijd nodig. Stapje voor stapje begin je steeds sneller te herkennen wat je lichaam “verkeerd” doet. Het geeft namelijk niet uit zichzelf een signaal naar je hoofd dat het iets doet wat misschien niet zo handig is. Dit is een proces wat tijd nodig heeft.
Een heel simpel voorbeeld:
Je zit op zo’n grote bank met van die losse kussens, lekker onderuit gezakt. Zit best lekker, totdat het een beetje begint te zeuren. Je krijgt een beetje dove billen, je onderrug begint te protesteren, je schouders spannen zich aan en langzaam merk je dat dit eigenlijk helemaal niet zo lekker zit. Op DAT moment worden je hersenen zich bewust van wat je lichaam doet. Je zult rechtop gaan zitten om je rug wat te ontlasten, in de hoop dat de pijntjes verdwijnen. Als alle pijntjes verdwenen zijn zak je langzaam weer in totdat je hersenen weer het signaal ontvangen dat er iets gecorrigeerd moet worden. En zo herhaalt dit proces zich nog een aantal keer. De volgende keer dat je dezelfde bank ziet en er weer op gaat zitten zul je je de pijntjes herinneren en wellicht direct wat rechter gaan zitten, een kussen in je rug leggen of wellicht kies je ervoor om ergens anders te gaan zitten. Het bewustwordingsproces is in dit geval heel duidelijk; je ervaart ongemak dus je gaat je houding aanpassen. Maar wat als er geen ongemak bij komt kijken? In mijn geval was mijn paard mijn spiegel, mijn “ongemak.” Ik dacht dat mijn lichaam duidelijk aan gaf waar we naartoe zouden gaan, maar mijn paard liet mij weten dat ik iets heel anders vroeg dan ik dacht. Om erachter te komen wat ik nu precies deed ben ik mijn trainingen gaan filmen. En dan kom je wat tegen lieve mensen! Man man man wat is dat confronterend zeg!!! Mijn houding, welke in mijn hoofd geregistreerd stond als recht, bleek in werkelijkheid best scheef te zijn! Gek hé? Ooit is scheef in mijn hoofd geregistreerd als recht en nu moet ik dus van mijn recht, scheef gaan maken. Een enorme uitdaging, want hoe corrigeer je zoiets? Door heel veel te doen! Nog meer te filmen, hulp te vragen van anderen en constant aan jezelf te vragen; is dit recht? Of is dit scheef?
Het corrigeren van je houding en het verbeteren van je lichaamsbewust zijn kun je bijna niet alleen. Je hebt hier eerlijke feedback bij nodig. Feedback van de mensen om je heen maar ook van jezelf. Niets is zo confronterend als (bewegend) beeldmateriaal. Kijk eens eerlijk naar een foto welke van je gemaakt is op een onbewaakt moment. Hoe sta je? Zit je? Heb jij je hoofd recht op je nek staan? Leun je met je hoofd op je handen? En hoe staat je nek er dan bij? Een interessant leerproces al zeg ik het zelf!
Vind jij het niet zo belangrijk of je jouw lichaam op de juiste manier gebruikt? All fine by me! Ik kies er echter voor om mijzelf er scherp op te houden. Hoe sneller ik door heb dat mijn lichaam iets doet wat niet goed voor me is, des te eerder kan ik het corrigeren. En dat dit nog niet zo makkelijk is mag inmiddels duidelijk zijn! Ondanks dat ik al heel veel heb aangepast aan mijn houding ben ik er nog steeds elke dag mee bezig. Zeker nu ik meer en meer aan het behandelen ben is het voor mij essentieel om door te hebben wat mijn eigen lichaam doet. Als ik namelijk gespannen aan het masseren ben, dan zullen mijn patiënten dat gaan voelen.* Dat niet alleen, uiteindelijk zal ik na het behandelen zelf last krijgen van pijntjes. Voornamelijk mijn onderrug is een makkelijk doelwit. Zolang ik mijn buikspieren niet gebruik belast ik mijn onderrug en druk ik mijn rug holler en holler. De dag na een behandeling kan ik dan serieus last hebben van rugpijn, gespannen schouders en uitstralingspijn naar mijn benen. Iets wat ik kost wat het kost wil voorkomen en daarom corrigeer ik mijn houding tijdens het behandelen soms wel 20 keer.
Het menselijk lichaam is een fantastische machine met een enorm aanpassingsvermogen! Als het ergens niet zo lekker loopt dan is er wel een ander deel welke dat compenseert. Totdat er door die compensatie uiteindelijk ongemak ontstaat. Vaak gaan we dan naar een specialist die sleutelt aan het gebied waar de pijn vandaan komt. Het wordt losgemaakt en de pijn is verlicht. Echter na een week of 3/ 4 komt de pijn langzaam weer terug. Het gebied zet zich weer vast en je bent terug bij af. Je gaat weer naar de specialist en zo herhaald het riedeltje zich. Het gebied waar de pijn voelbaar is, is niet per definitie het gebied waar het probleem ook zit! Ga naar een specialist die naar je hele lichaam kijkt. Die zich niet alleen focust op het “probleem gebied.” Het zou namelijk heel goed kunnen zijn dat het probleem niet op de plek zit waar de pijn tot uiting komt. Door bewust te worden van je lichaam en je houding kun je zelf gaan ontdekken waar de kern van het probleem zit. Je kunt zelf al aanpassingen maken voordat het zo ver gekomen is dat de helft van je lichaam al vast zit. Daarnaast raad ik je aan om af en toe eens lief te zijn voor je lichaam! Laat het eens ontspannen; ga in een warm bad, ga vroeg naar bed of bel mij voor een heerlijke massage 😉 Ik laat je lichaam met liefde ontspannen en geef je eerlijke feedback over je houding en wat ik denk dat goed zou zijn voor je lichaam. Of je er uiteindelijk naar luistert is aan jou, maar wellicht kan het je enorm helpen!
*Hierover meer in mijn volgende blog!